Omroep West: De Tong Tong Fair is officieel failliet verklaard. Het Indische cultuurfestival vroeg eerder deze maand uitstel van betaling aan. Het Haagse evenement verkeerde al langer in geldnood. De stekker werd begin deze maand al uit het evenement getrokken. Eigenlijk zou de Tong Tong Fair, het evenement voor en door de Indische gemeenschap, op 24 mei beginnen in Den Haag. Maar er bleek niet genoeg geld om het te organiseren.
NOS:
Het dodental als gevolg van overstromingen en aardverschuivingen in West-Sumatra is opgelopen naar 52. Dat melden de lokale autoriteiten op het Indonesische eiland. Zeker zeventien mensen worden nog vermist. Zaterdagavond werden verschillende districten in het westen van het Indonesische eiland overspoeld door modderstromen na langdurige stortregens. Honderden huizen raakten vernield, evenals moskeeën, wegen en rijstvelden. Ruim 3000 mensen zijn geëvacueerd,
Voor haar nieuwe album ‘Java Moon’ dook Annabel Laura in haar Indonesische familiegeschiedenis. ,,Achter alle mannen die druk bezig waren met geld verdienen, stonden vrouwen. Die wil ik uit de anonimiteit halen.” Op een van de wanden van het atelier van Annabel Laura (34) in een oud basisschoolgebouw in Vaartbroek hangt een handvol foto’s. Op een paar daarvan poseert ze zelf, voor het artwork van haar nieuwe plaat Java Moon. Maar er hangt ook een blauwige afdruk van een oude foto tussen: een portret van een vrouw. Het is Kashmina, haar overgrootmoeder van moeders kant ed.nl
Luister NPO Radio 1: Van de Molukkers die in de jaren vijftig in Nederland aankwamen, woont het merendeel nog altijd hier. Hoe is het diegenen vergaan die de oversteek vanuit Nederland wél maakten? Programmamaker Jakob Koolschijn verbleef een aantal maanden op de Molukse eilanden, waar hij in gesprek ging met Molukkers die terug zijn gegaan. Terug naar een plek waar ze soms nog nooit geweest waren. Hoe is dat? En hoe heeft hun familiegeschiedenis en de periode in Nederland hen gevormd?
Zoetermeersdagblad: De organisatie van het Voorburgse festival A Walk Downtown in Voorburg, trekt zich het lot aan van de zwaar teleurgestelde bezoekers van de geannuleerde Tong Tong Fair in Den Haag. Op zondag 2 juni, aanvankelijk de laatste dag van de Tong Tong Fair, organiseren zij in samenwerking met een grote groep vrijwilligers die al jarenlang betrokken is bij de Tong Tong Fair, een eenmalig alternatief onder de naam : Pasar Siang Kecil.
Dit evenement gaat van 13 uur tot 19 uur plaatsvinden op het Stationsplein in Voorburg en is gratis toegankelijk. Er is Indisch eten van o.a. restaurant Poetri Ajoe en er kan gedanst worden op live muziek van drie bands met Indische roots, die ook bij het evenement op het Malieveld op zouden treden.
dordtcentraal.nl :
Zelf sambal maken. Shirley de Bruyn (23) begon er drie jaar geleden mee, voor de fun in de keuken van haar ouderlijk huis aan de Waterman. De passie voor sambal was er altijd al, maar door corona had ze ineens de tijd om zich echt te verdiepen in de wereld van verse pepers, te experimenteren en vooral veel te proeven. Haar avonturen zette ze online onder de naam Sambalmeisje. En met succes. Sambalmeisje is uitgegroeid tot een professionele onderneming met ruim 150 verkooppunten verspreid over heel Nederland, ook al een paar in België en een goedlopende webshop.(Foto’s: Stolk Fotografie)
valkenswaard24.nl
Met het onthullen van een tweepersoons seniorenbankje eert de gemeente Valkenswaard haar honderdjarige inwoonster Christien Flohr-Koster. Het bankje is geplaatst in het zicht van Dagcentrum Stokerwei in Dommelen, waar de honderdjarige wekelijks vaste gast is.
Even na half twaalf komt de familie Flohr naar buiten, via de schuifpui van de huiskamer van het dagcentrum. In de grote achtertuin staat het cadeaubankje al gereed, versierd met ballonnen en bedenkt met de tweekleur van de gemeente.
Waarom gooien Indo’s nooit wat weg, duurt afscheid nemen minimaal anderhalf uur en monden simpele discussies vaak uit in familieruzies? Als je antwoord wil op deze vragen… kom dan vooral niet naar deze show! De Indische cabaretier Ricky Risolles komt op vrijdag 18 mei met zijn hilarische cabaret- en muziekshow naar Schouwburg Cuijk. Krant en Online
rodi.nl : Groot was de ontzetting in de Indo-gemeenschap in ons land toen de organisatie vorige week bekend maakte vanwege financiële redenen de 64e editie van de Tong Tong Fair, voorheen Pasar Malam, te moeten annuleren. In een persbericht liet de organisatie van de TTF weten na dit bericht veel aanbiedingen voor hulp te hebben gekregen. De ambassade kondigt nu via haar sociale kanalen het evenement ‘Pasar Indonesia’ aan, te houden in de Broodfabriek, in het weekeinde van 1 en 2 juni. Meer informatie is momenteel niet voorradig, maar het is waarschijnlijk dat de Indonesische ambassade op deze manier standhouders, merendeels kleine ondernemers, uit Indonesië de gelegenheid wil geven (een deel) van hun voorraad te kunnen verkopen.
Museum Bronbeek: 𝙈𝙪𝙨𝙚𝙪𝙢 𝘽𝙧𝙤𝙣𝙗𝙚𝙚𝙠 𝙤𝙥𝙚𝙣𝙩 𝙙𝙚 𝙙𝙚𝙪𝙧𝙚𝙣. Op dinsdag 21 mei 2024 gaan de deuren van museum Bronbeek open voor publiek. Het museum zit in de afrondende fase van de nieuwe tentoonstelling. We zijn bezig met de laatste details, we testen nog een aantal opstellingen en we doen hier en daar nog kleine aanpassingen. Bezoekers zijn welkom om de nieuwe tentoonstelling te bezoeken.
Hier ligt Herman Bruno Ament (1864 Batavia – 1900 Montreux) zoon van Celine Marguerite Bik (1846-1917) en Hendrikus Michiel Ament (1838 Buitenzorg-1911 Batavia), beheerder Aments suikerfabrieken en de landerijen Tjiboeboer en Pambilangan. Hendrikus was een zoon van Dina Cornelia van Riemsdijk . Herman Bruno was boekhouder van N.V. Ament’s Suikerfabrieken. In 1894 te Meester Cornelis huwde hij met Ida Wilhelmina Stortenbeker (1869 Batavia-1931 Aerdenhout), dochter van Ida Warnsinck (1839 Amsterdam – 1912 Batavia) en Willem Stortenbeker (1825 Den Haag-1905 Batavia) Directeur Departement van Onderwijs,Eredienst en Nijverheid.
de mei-juni-editie van Indah*. Daarin veel aandacht voor dementie. Zoals hoofdredacteur Maureen Welscher in haar voorwoord zegt:
Door oorlogsomstandigheden, internering, krijgsgevangenschap en de gedwongen migratie hebben veel Indische ouderen een trauma opgelopen. Een trauma waar ze nooit aandacht voor hebben gekregen of gevraagd. Want Indische mensen vragen niet snel om hulp, zijn zorgmijdend, willen een ander niet tot last zijn. Als er eenmaal zorg is, merken de mantelzorgers dat de Nederlandse zorgverleners te weinig kennis hebben over hun historische en culturele Indische achtergrond. Wat weer van invloed is op de kwaliteit van de zorgverlening omdat uitingen en gedrag onvoldoende worden herkend. Zo kan het oorlogsverleden, dat altijd aan de oppervlakte heeft gesluimerd, ineens weer naar boven komen. Mantelzorgers worden volledig overspoeld door deze verhalen, omdat er vaak niet eerder over is gesproken.
Universiteit Leiden: Op vrijdag 7 juni om 15:30 vindt de boekpresentatie plaats van het boek Indische adel van Egbert Fortuin in de vorm van een symposium over Indische familiegeschiedenis. Inloop vanaf 15:00. Aanmelden verplicht. Na afloop van het event is er een borrel in de Brasserie van het Academiegebouw, waar u het boek ook kunt aanschaffen.
Indische Adel is een uniek en tegelijkertijd herkenbaar relaas over het “Indisch worden” van een Hollandse familie. In 1816 werd Aegidius van Braam uit Delft in de adelstand verheven. In 1939 overleed Sophia, het laatste familielid met een adellijk predicaat, in Jogjakarta. Zij was anders dan haar grootvader Aegidius een gekleurde vrouw. Hoe kwam het dat de familie Van Braam het adellijke predicaat verloor? Had dit te maken met hun huidskleur?
Meer over Nederlandse adel in Indië : In Nederland bevinden zich thans ongeveer 280 geslachten die tot de adel van het koninkrijk behoren. Daarvan hadden er 139 een band met Nederlands-Indië, vooral omdat een tak van de familie er in de afgelopen twee eeuwen geruime tijd was.
Omroep West Interesse uit verschillende hoeken Maar voor de toekomst is er dus hoop: de bewindvoerder ziet dat er partijen zijn die wel door willen en ziet dus ook mogelijkheden dat de Tong Tong Fair in de toekomst door kan gaan, blijkt uit de brief. Zo schrijft hij dat ‘de gemeente Den Haag er belang aan hecht het evenement als vaste culturele waarde voor de stad te houden .’Ook zou er ‘tenminste één andere gemeente interesse hebben getoond’ om de Tong Tong Fair van een locatie te voorzien en de organisatie van het evenement te faciliteren.
Mail : Mijn naam is Henk Mak van Dijk, Haags pianist. Ik zou met mijn ensemble De oostenwind op het hoofd podium van Tong Tong Festival de premiere brengen van uniek werk van de Haags-Indische componist Paul Seelig, de zogenoemde pantuns, Maleise liefdesgedichten. Wij wilden na het cancelen van de TTF graag een vleugje Tong Tong Troost brengen en daarom het concert op andere locatie te geven, namelijk dinsdagavond 28 mei, aanvang 20.00, in het Vreedehuis, Riouwstraat 1 in Den Haag. Hartelijk dank, Henk Mak van Dijk
Noot I4E: Ook voorstellingen 26 mei in het Gamelanhuis en 10 oktober te Bronbeek
destadgorinchem.nl: Singer-songwriter Esmay Usmany en meesterverteller Roy Grünewald spelen dinsdag 14 mei in theater Peeriscoop hun succesvolle 4****-voorstelling ‘Soedah, laat maar’.
Het zou de laatste voorstelling zijn, maar er kwamen nog genoeg aanvragen om een seizoen door te spelen. Want het thema is nog steeds actueel en de verhalen en liedjes blijven ontroeren. Niet alleen voor mensen van Indische afkomst, maar voor iedereen, ook voor jongeren.
Het monument. Dit bijzondere monument herdenkt vijftig Nederlandse militairen die tijdens de dekolonisatieoorlog omkwamen in Padang en omgeving. Hun namen, vermeld met rang en nummer lijken op het eerste gezicht willekeurig gerangschikt. Bij nadere bestudering blijkt dat de militairen geselecteerd zijn op basis van overlijdensdatum en legereenheid, zoals Regiment Jager RJ of Regiment Infanterie RI.
De dekolonisatieoorlog. De dekolonisatieoorlog was een onconventionele oorlog, een guerillia oorlog waarbij Nederlandse soldaten vochten tegen een onzichtbare vijand. De troepen in Padang beleefden een zwarte bladzijde op 2 december 1946. Veertien soldaten sneuvelden op die dag toen hun voertuigen door bermbommen, boobytraps werden opgeblazen. Anderen sneuvelden door kpgels van Indonesische scherpschutters.
De slachtoffers. In totaal sneuvelden achtendertig militairen tijdens gevechtshandelingen. Vijf militairen verongelukten door een dienstongeval, waarvan twee door ondeskundig wapenverbruik. Zeven stierven aan ziekten of andere oorzaken.
Twee militairen verdienen bijzondere aandacht. Zij kwamen op heldhaftige en tragische wijze om het leven:
Soldaat 2 KNIL Stefanus Uneputty probeerde een Indonesische gevangene te redden uit een rivier, maar verdronk daarbij.
Sergeant OVW Pieter Arendse trachtte een korporaal uit een kali te redden, maar werd door scherpschutters gedood.
Het opschrift. Op het monument staat: “Monumen saksi kepahlawanan, Padang Kota Tecinta” (Monument ter ere van heldhaftigheid, geliefde stad Padang).
Vóór de namen van de militairen staat: “Nama-nama tentara sekutu yang tewas di Sumatra barat selatan agres I dan II” (Namen van Nederlandse soldaten die sneuvelden in Zuid-West Sumatra tijdens de politionele acties). Na de namen staat: “Tentara Tersebut Diatas Berkubur di Lokasi Ini” (De bovengenoemde soldaten zijn begraven op deze plaats).
De context. De gestorven soldaten overleden in de periode tussen 29 november 1946 en 19 februari 1948. Slecht vier soldaten sneuvelde tijdens Agres I, van 21 juli 1947 tot 5 augustsus 1947. Aangezien in 1962 de graven van deze 50 militairen van Padang naar het ereveld Leuwigajah te Cimahin op Java zijn verplaatst, wijst dit erop dat het monument vóór die datum is geconstrueerd, hoogstwaarschijnlijk tijdens de Nieuw-Guineakwestie. Ondanks de antikoloniale en anti-Nederlandse sentimenten in die tijd, zou dit monument op initiatief van Indonesische veteranen van het Indonesische leger (TNI) zijn opgericht ter nagedachtenis aan en respect voor Nederlandse militairen die in Padang en omgeving stierven. Het monument staat niet voor niets aan de Jalan Veteran in Padang.
Betekenis van het monument. Het monument kan worden beschouwd als een eerbetoon aan en respect voor de moed en opofferingen van Nederlandse militairen. Het mag als blijk van toenadering niet in de vergetelheid raken.
Oproep. Ik ben op zoek naar mensen die meer informatie kunnen geven over het monument. Reacties kunnen worden gestuurd naar vandenbroek@libero.it.
Als je regelmatig op Facebook bent en je bent geïnteresseerd in Indische kunst en cultuur kom je onherroepelijk de naam van Arjanti Sosrohadikoesoemo tegen. Een vrouw die regelmatig nieuws publiceert over geschiedenis, kunst en cultuur verbonden met Nederlands Indië en Indonesië. Haar posts getuigen van deskundigheid en intelligentie. Indisch Museum
Het is ook en vooral het verslag van een bekering: het jongste boekje van Adriaan van Dis, De kolonie mept terug. Het is daarbij ook en vooral Van Dis zélf die lekker terugmept. Hij mept, uit naam van de kolonie, op het Nederlandse koloniale verleden en dan met name op de jarenlang eenzijdige kijk daarop in Nederland zelf, en daarmee ook direct op zijn eigen familieverleden. Het boekje vormt een uitgebreide versie van een voordracht op 1 november, de tiende – en laatste, zoals er een beetje omineus aan wordt toegevoegd – Rudy Kousbroeklezing. Die had hij eigenlijk al drieëneenhalf jaar eerder moeten houden, maar toen kwam corona ertussen. de Kanttekening
De stelling dat we moeten stoppen met het herdenken van Indië-militairen op 4 mei raakt een open zenuw bij veteranen en nabestaanden. ‘Schandalig, ik heb er geen woorden voor.’ — Smolders is een van de circa vierduizend nog levende Indië-veteranen. Al jaren voelen zij zich miskend. En wellicht nog meer, nu diverse historici en vertegenwoordigers van de Indische gemeenschap zich zaterdag in Trouw keerden tegen het herdenken van Nederlandse militairen die hebben gevochten in de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949) bij de dodenherdenking. Ze vinden dat ongepast, gezien het bloedige optreden van het Nederlandse koloniale leger tegen de Indonesiërs.— Trouw
De moderne Indonesische schilders/beeldend kunstenaars Nasirun (1963), Jumaldi Alfi (1973) en Tisna Sanjaya (1958) exposeren vanaf zaterdag 11 mei in museum Bronbeek te Arnhem. Om 15:00 zal hier ook een “meet the artist” evenement zijn, waar ook de Indonesische Islamitische leider in de traditie van oud president Gus Dur, Mustofa Brisi, ook Gus Mus genoemd, aanwezig zal zijn. IGV
Tong Tong Fair schrijft Na de eerste schok zijn we vrijdag de hele dag heel hard bezig geweest om de schade te beperken voor gedupeerden van de annulering van de 64e Tong Tong Fair.
Wij vragen er begrip voor dat wij niet direct iedereen telefonisch te woord kunnen staan. Ons team is daar domweg te klein voor. Bovendien hebben wij niet heel veel meer concrete informatie op dit moment dan in ons eerste bericht stond. Het was vooral heel belangrijk om de annulering zo snel mogelijk naar buiten te brengen, zodat deelnemers (standhouders, leveranciers, artiesten, bezoekers, partnerorganisaties) direct konden stoppen met kosten te maken. Nog tot deze week hebben wij van alles geprobeerd om de annulering te voorkomen.
Ook nu heeft het voor ons nog voorrang om te werken ten bate van de gedupeerden; ook voorrang boven reageren op de enorme hoeveelheid reacties op social media, en artikelen in de reguliere media. De berichtgeving is niet altijd (helemaal) juist, maar wij concentreren ons nu op informatie voor de directe belanghebbenden, zoals de standhouders en bezoekers die al kaarten hadden gekocht; wij streven ernaar de kaartkopers zo spoedig mogelijk na 7 mei een bericht te sturen.
Eerlijk gezegd zijn wij ook overdonderd door de enorme hoeveelheid steunbetuigingen. We zijn er een beetje stil van en het geeft ons ook vertrouwen dat een herstart een goede kans maakt. We kunnen nog niet reageren op alle aanbiedingen van hulp die wij hebben gekregen. Later hopen we u allemaal persoonlijk te kunnen antwoorden.
moesson schrijft Met de pasar proberen we wat van Indonesië naar Nederland te halen. Het warme gevoel, de geuren, de koopwaar. In dit nummer een verslag van een pasar malam in Indonesië, een interview met de stille krachten achter de Tong Tong Fair, een reportage op Pasar Malam Asia, een portret van illustrator Rogier Boon en de groeten uit Rijswijk, de kampong van Den Haag.
Interview in mei-editie van Moesson Deze maand zou het Malieveld in Den Haag weer worden omgetoverd tot dé ontmoetingsplek van de Indische gemeenschap in Nederland. Moesson ging in gesprek met Siem, Leslie en Robin Boon, de stille krachten achter het festival.
Ik voel me een beetje zweven deze voorzomer, en dat komt natuurlijk doordat de Tong Tong Fair is afgelast. En daarmee ook mijn lezingen, interviews, signeersessies van mijn nieuwe boek De Atjeh-generaal en een helehoop gezelligheid. U had er misschien ook al zo naar uitgekeken.Dus we moeten iets met de tijd doen.Iets nuttigs, zeg ik als protestants meisje.En als u al langer dacht van ik mo
De jaarlijkse Tong Tong Fair op het Malieveld in Den Haag zou cultureel erfgoed moeten zijn. De 64ste editie van de Tong Tong Fair op het Malieveld in Den Haag is geannuleerd en nu dreigt dit culturele evenement te verdwijnen.In 1959 was er een groepje Indische Nederlanders dat de Indische cultuur zo mooi, inspirerend en belangrijk vond, dat het een evenement ging organiseren om dat te laten zien. Toen heette de Indische manifestatie Pasar Malam Tong-Tong….. Teken de petitie via Petities.com
persbericht: Beste, Met veel verdriet delen wij mee dat wij het besluit hebben moeten nemen om de 64e Tong Tong Fair (24 mei t/m 2 juni 2024) te annuleren. Het evenement waar wij de afgelopen maanden heel hard aan hebben gewerkt, kan helaas om financiële redenen niet doorgaan. Wij begrijpen dat dit besluit voor velen een schok zal zijn. We hebben er tot het allerlaatst alles aan gedaan om dit te voorkomen. Gekeken moet worden in welke vorm, periode en op welke plaats het evenement in de toekomst weer kan plaatsvinden. Helaas is op dit moment Team Tong Tong niet in staat om alle vragen persoonlijk te beantwoorden. Bezoekers die al tickets hebben gekocht, ontvangen later persoonlijk bericht met nadere informatie. Hartelijke groeten namens Team Tong Tong, Arnaud Kokosky Deforchaux
MAX: Joanna Lumley gaat weer op reis! Voor deze reisserie volgt de populaire Britse presentatrice de eeuwenoude specerijenroute. In Indonesië, India, Madagaskar, Zanzibar en Jordanië leert Joanna alles over de geschiedenis van specerijen als peper, nootmuskaat en vanille, de strijd die hier vaak om geleverd is én de cultuur van deze landen. Joanna Lumley’s Specerijen Route is vanaf zondag 19 mei om 18.30 uur te zien bij MAX op NPO 2.
Tong Tong Fair schrijft in 2018: Hoezo is de Tong Tong Fair verwesterd? Een veel gehoorde opmerking over de Tong Tong Fair is dat ze ‘verwesterd’ zou zijn of niet meer ‘zoals vroeger’. Natuurlijk is de huidige Tong Tong Fair in 2018 anders dan de Pasar Malam Tong-Tong in 1959, een spontane fundraising voor een cultureel programma, bijna 60 jaar geleden. Het evenement is inderdaad veranderd, net als zijn bezoekers. Kwamen die vroeger bijna allemaal uit Nederlands-Indië, jongere generaties zijn geboren en getogen in Nederland. En de standhouders? Dat waren vroeger winkeliers uit Den Haag, terwijl ze vandaag de dag vooral uit Zuidoost-Azië komen. Dit artikel beschrijft hoe en wanneer die ommekeer heeft plaatsgevonden. Reis je mee in de tijd?
In 1800 schreef Dirk van Hogendorp het toneelstuk Kraspoekol of de slavernij, een felle aanklacht tegen de slavernij in Indonesië. Het toneelstuk werd slechts een keer opgevoerd en raakte daarna in de vergetelheid. Docenten Nederlands Lyanna Oostra en Marja Warmelink-Odink hebben Kraspoekol uit het stof gehaald én hertaald in hedendaags Nederlands. de Kanttekening
Indische rondvaart door Amsterdam: Een 2,5 uur durende rondvaart in afgeslankte vorm. Dus geen lunch, koffie of thee meer maar slechts fris, bier en wijn voor eigen rekening. Besef dit als u de foto-impressies van onze vroegere tochten bekijkt. De route is grotendeels dezelfde, de informatie wat rijker en uw gastheren wat ouder. De kosten zijn € 50,-.
Gezellige Indische kumpulan met muziek van Friends & Friends. Alle SIOH donateurs en introducés zijn van harte welkom en zoals gebruikelijk met dans, bingo en lekker Indisch eten SIOH
In 1995 werd de grafplaat vernieuwd omdat een volgende Martens-nazaat werd bijgezet: Henri Charles Martens (1913 Djombang-1995 Rijswijk) als luitenant der infanterie in 1942 krijgsgevangen, overleefde de birma-siam-spoorweg. Pensioneerde in Nederland in de rang van kapitein van de Koninklijke Landmacht. Hij huwde in 1947 (gescheiden in 1960) met Félicia Hortense Dezentjé (1925 Soerakarta-na 1995). dochter van Johanna Cornelia Delfgau (1902 Frankrijk -1952 Den Haag) en Bernardus Eugenius Dezentjé (1897 sf Pongok, Klaten-1965 Amersfoort) werkzaam in de suikerindustrie, overleefde internering in Japan. Henri Charles Martens, sinds 1960 samenwonend met Anna Wilhelmina Rietveld, was zoon van Caroline Pusch (1887 Nijmegen-1983 Rijswijk) en Bernard Charles Marie Martens (1880 Patti – 1953 Den Haag), die 42 jaar eerder in dit graf was bijgezet. Bernard was luitenant der infanterie, later controleur bij de Pandhuisdienst. Hij huwde Caroline Pusch in 1906 te Amsterdam, Ze scheidden in 1933. Ouders van Bernhard: notaris, assistent-resident Willem Theodoor Pasgasius Martens (1842 Rotterdam – 1904 Mr Cornelis) en Johanna Femia de Voogt (1855 Soerabaja-1909 Soerabaja). Een broer van Willem was luitenant-kolonel der cavalerie Johannes Gerardus Martens (1844 Rotterdam- 1910 Den Haag), alhier begraven. Hij huwde Frederika Hoff, een dochter van Johan Fredrik Hoff (1832 Salatiga-1909 Salatiga) en Catharina Louise Poland, dochter van Toontje Poland. Dit graf werd in 1881 gegraven voor Broder Paul Martens (1812 Oland – 1881 Den Haag), vader van Johannes en Willem. Hun moeder was Josephine Antoinette Mulder (1809 Den Haag – 1858 Soerabaja). Broder was kapitein in de koopvaardij en later in de haven van Soerabaja meter en visiteur.
De Indonesische vulkaan Ruang is dinsdagochtend opnieuw uitgebarsten. Dat gebeurde maandagavond ook al een keer. Uit de vulkaan voor de kust van Sulawesi is een aswolk van zo’n vijf kilometer hoog opgestegen. Telegraaf.nl
Indonesië wil het voor mensen met een Indonesische achtergrond mogelijk maken om een dubbel paspoort te krijgen. Volgens de huidige wetgeving is dat nog niet toegestaan, maar Jakarta ziet hierin een manier om meer geschoolde mensen uit de diaspora naar het land te trekken. Telegraaf.nl
Dido Michielsen.nl: De 4 mei-voordracht in De Nieuwe Kerk in Amsterdam wordt dit jaar gehouden door schrijver Dido Michielsen. Burgemeester Femke Halsema spreekt tijdens de Nationale Herdenking op de Dam. — Nog dichter op haar eigen huid zit Michielsen met het recent verschenen De erfenis van mijn vader, over haar eigen vader die in een krijgsgevangenkamp zat en vocht voor het KNIL. Dido Michielsen spreekt haar voordracht uit tijdens de bijeenkomst in De Nieuwe Kerk, voorafgaand aan de Nationale Herdenking. Zie Interview in NC Magazine
De vakschool voor meisjes in Bandoeng opende in 1923 de deuren. Een teken aan de moderne wand. De nieuwe generatie meisjes hadden nieuwe vooruitzichten. Ze konden zelfstandige vrouwen worden, betrekkingen vervullen, economisch zelfvoorzienend zijn. De eerste generatie die stemrecht bezat, kort haar droeg, zelf beslissingen nam. Indische Schrijfschool
goede morgen, graag zou ik een bericht op uw site willen plaatsen . ik probeer namelijk zoveel mogelijk informatie over mijn opa te vinden.dit ook omdat ik bezig ben zijn naam op het oorlogs monument te krijgen en tevens om een map met herinneringen achter te laten voor mijn kinderen. vrg paula wernink
Gong Tirta speelt het programma ‘Onder de Schubben van de Oceaan’ op zaterdagmiddag 1 juni om 15.00 uur op de Tong Tong Fair 2024 Den Haag als vanouds op het Malieveld. Locatie: Tong Tong Fair, Den Haag (Malieveld) Datum: Zondag 1 juni 2024 Aanvang concert: 15:00 uur Informatie: tongtongfair.nl
Hierbij presenteren we u de zesde editie van onze Exclusive Items veilingen. De veiling bevat weer een selectie van hoge kwaliteit. In totaal 141 kavels, waaronder: *de vijfdelige serie ‘Oud en nieuw Oost Indiën’ van François Valentijn, 1724-1726. * Indonesische schilderijen, waaronder topstukken van Jan Daniël Beyon (plaatje), Ernst Agerbeek, Rudolf Bonnet, Lee Man Fong en een fraaie selectie van *Pre-war Balinese Modernists’, waaronder twee topwerken die Rudolf Bonnet sinds de jaren ’30 tot het einde van zijn leven gekoesterd heeft. *Vier monumentale werken van Barbara Broekman, waaronder twee die gebaseerd zijn op de ‘Pre-war Balinese Modernists’.
Achter vlnr: Joseph Louis Andela (vermoedelijk)(1902-1992), ?, Hendrik Willem Faatz (1901-1973),? Midden: onbekend Voor vlnr: ?, ?, Klara Elizabeth Faatz (1905-1998), Jan Cornelis Faatz (1909-1994), ? Met vriendelijke groet, David
In Nederland zijn door het hele jaar heen herdenkingen van verschillende groepen oorlogsslachtoffers. In de herdenkingskaart kun je zoeken waar en wanneer er een herdenking bij jou in de buurt plaatsvindt. Nationaal Comité 4 en 5 mei
Het leven van Beb Vuijk (1905-1991) was opmerkelijk, avontuurlijk zelfs. Bang om impopulaire politieke standpunten in te nemen over Indonesië was ze allerminst. Maar eerst en vooral wilde ze schrijfster zijn, wat haar is gelukt. Ongetwijfeld tot haar teleurstelling gaat ze echter niet als bekend literator de geschiedenis in, maar als de auteur van het zeer gewaardeerde Groot Indonesisch kookboek . Historiek
Foto: Nationaal Archief/Anefo/Rob Croes, CC0
Spoorloos: Help ons met het vinden van de twee kinderen van de Nederlandse Jane Aldewereld en een Japanse soldaat. Jane zat in een Japans interneringskamp, en had een relatie met een Japanner. Tussen haar twaalfde en haar veertiende kreeg Jane twee kinderen, een jongen en een meisje. Wanneer de kampen worden opgeheven, neemt de Japanse vader de twee kinderen mee. Zie de film van het tv-programma Spoorloos.
mooilaarbeek.nl: Bijna 40 jaar zet Karel Cornelissen zich geheel belangeloos in voor de grote groep Indische Nederlanders in Gemert-Bakel. Vanaf 1985 organiseert hij vele activiteiten voor het welzijn van deze groep. Dit zijn onder andere de bijdragen aan de dodenherdenkingen, de herdenkingen bij het Nederlands-Indië monument, de reünie en de 2-jaarlijkse Pasar-Malam. Karel is hierbij een grote verbindende factor die zichzelf altijd wegcijfert. Daarnaast verzet hij veel werk om de geschiedenis van de Indische Gemertenaren te documenteren en artikelen hierover te schrijven. Ook is Karel sinds 2016 bestuurslid in het 4 Mei Comité Gemert-Bakel. In deze rol onderhoudt hij intensief contact met diverse verenigingen en organisaties en regelt hij het plaatsen van de lichtjes op de oorlogsgraven in Gemert-Bakel op 24 december. Hij is een trouw en zeer aimabel persoon die alle taken met veel enthousiasme uitvoert. Een steunpilaar voor de vele Indische Nederlanders en het 4 Mei Comité in Gemert-Bakel. (filmpje) — zoetermeractief.nl: In 1977 zette Willem-Boy Clason zijn eerste stappen op het vrijwilligerspad. Hij richtte badmintonvereniging Recrea ’77 in Rijswijk op. Tot 1997 was hij voorzitter van deze vereniging. Van 1990 tot 2000 vervulde hij verschillende vrijwillige functies bij het Indisch Cultureel Centrum de Graanschuur in Zoetermeer. Van 2010 tot 2017 was hij vrijwilliger bij Kumpulan, de Indische soos van Palet Welzijn. Ook is de heer Clason al meer dan 25 jaar voorzitter bij een bewonerscommissie van woningcorporatie Vidomes. Hier behartigt hij de belangen van 141 huurders.
Selamat Datang, oftewel van harte welkom op de gezelligste Aziatische Jaarmarkt van Nederland: de Pasar Malam Asia. Met meer dan 160 (!) stands en indrukwekkende decors is het evenement nu nog imposanter, mooier en groter dan ooit tevoren. Met stipt de grootste Pasar Malam van het Noorden! Daar wil je bij zijn in het Pinksterweekend, van […]
Jens Raven is in Nederland nog niet zo bekend, in Indonesië kan hij amper normaal over straat. De achttienjarige spits van FC Dordrecht heeft Indonesisch bloed en kan daarom voor een interlandcarrière in dat land gaan. In #DoneDeal, de podcast van VoetbalPrimeur, vertelt hij over de gekte in Indonesië en een mogelijk naturalisatieproces. Bekijk de podcast bij voetbalprimeur.nl
Podcastmakers hebben een iconische Efteling-stem voor de microfoon gehaald. Wieteke van Dort (80) sprak voor het sprookjespark de verhalen in van onder andere Roodkapje, De Rode Schoentjes, Raponsje, Vrouw Holle en De Zes Zwanen. In gesprek met Efteling-podcast Kleine Boodschap haalde ze onlangs herinneringen op.
Verder geeft de Efteling-stem aan dat ze het tijd vindt voor een Indisch sprookje in het Sprookjesbos. Van Dort heeft Indische roots. “Die landen zijn driehonderd jaar verbonden geweest, dus er is een erfenis.” Looopings
Omroep Flevoland: Naast je schoonfamilie wonen; je moet er misschien niet aan denken. Maar drie gezinnen gaan dat doen in Almere. Onlangs kochten de drie gezinnen drie huizen naast elkaar in Oosterwold. Gistermiddag namen ze een kijkje in de nieuwbouwwoningen. Ze gaan naast elkaar wonen: Opa Michael Leidelmeijer (62) met oma Wini Kaelani (61) in het hoekhuis. Daarnaast dochter Nicky Leidelmeijer (31) met man Yoeri Graaf (28) en hun zoontje Keanu van vijf maanden.En daarnaast Barbara Leidelmeijer (29) met haar man Marpel Titaley (31) en hun één jarig zoontje Jevayro.
Het was het idee van Nicky die een appartement voor haar zoontje maar niks vond. “Dan wil je toch liever een huis met een tuin.”
Zus Barbara vond dat een goed idee en schreef zich ook in bij het nieuwbouwproject De Kreekvelden in Almere. “Ik was eigenlijk gelijk enthousiast want het heeft alleen maar voordelen.” Opa en oma kunnen om de kleinkinderen passen en als ze ouder worden zijn er kinderen en kleinkinderen in de buurt die voor hun grootouders kunnen zorgen. Omroep Flevoland
Vraag van het Parool: Wat herdenken we eigenlijk met 4 mei? “De verschrikkingen van de oorlog. De wonden die in de stad geslagen zijn, de deportatie en moord op een groot deel van de Amsterdamse Joodse bevolking. De Roma en Sinti ook. Het verzet dat er geweest is in Amsterdam. En de reactie van de bezetter daarop. Dat herdenken we. Dat is de basis.” “Maar Amsterdam herbergt in al zijn diversiteit inmiddels zo veel mensen van overal op de wereld, met hun eigen ervaringen van oorlog en onderdrukking. Wij vinden dat die ook recht hebben op hun plek. Het herdenken van de oorlog is ook een beperkte blik geweest, waarbij veel mensen buiten de boot vielen.” — “Ik heb zelf door te lezen, door andere mensen te spreken, een antikoloniale kijk ontwikkeld. En daar heb ik veel discussie over gehad met mijn vader. Hij was een Indische jongen, en erg doordrongen van het gegeven dat Nederlands-Indië bij ons hoorde.”
Screenshot: NPO-verslag van de herdenking in Den Haag op 15 augustus 2015. Volg Andrée van Es op 18.40 minuten.
Zondag 12 mei staat vanaf 12:00 uur het Queens Casino in Zoetermeer helemaal in het teken van Indo Rock. Naast alle bekende Indo Rock nummers, treed ook Jimmy Tielman en band op! Maar hoe is het allemaal begonnen? Rond 1957 komt de Indische familie Tielman naar Nederland en verhuizen al snel naar Den Haag. In Nederland schakelen ze over van de traditionele Indonesische muziek over naar Rock and Roll Zoetermeers Dagblad
L1 Nieuw:
Opvolging hebben ze niet. Na 27 jaar komt er een einde aan de Indische toko van Marjo en Bram Brugman in de Muntpassage in Weert. “Kandidaten hebben zich nog niet gemeld, bezorgde klanten wel toen bekend werd dat we met pensioen wilden gaan.”
Luister gesprek in de Taalstaat, radio NPO 1 : Tjalie Robinson was een kind van Batavia, zoals de hoofdstad van toenmalig Nederlands-Indië nog heette in de tijd dat hij er opgroeide. Toen Nederlands-Indië veranderde in Indonesië, kwamen veel Indische Nederlanders naar Den Haag, de stad die vaak “de weduwe van Indië” wordt genoemd. Een van hen was Tjalie Robinson, die veel is gaan betekenen voor de Indische gemeenschap, onder meer door boeken te schrijven, zoals Piekerans van eenStraatslijper. Vivian Boon is zijn kleindochter en hoofdredacteur van het tijdschrift Moesson dat geheel is gewijd aan Robinson, die precies vijftig jaar geleden overleed.
Ter ruste gelegd hier zijn Alexander Edward Lindo (1850 Arnhem – 1909 Den Haag) en zijn echtgenote Anna Beata Boers ( 1884 Batavia-1949 Den Haag). Alexander Lindo was de zoon van de docent en schrijver Mark Prager Lindo (1819 Londen-1877 Den Haag) en Johanna Nijhoff (1823 Arnhem-1900 Velp). Alexander arriveerde in 1875 te Indië voor een reeds toegewezen betrekking als ingenieur bij de staatsspoorwegen. Hij klom op tot chef van de oosterlijnen en in januari 1907 was hij met pensioen en vertrok naar Den Haag met dochter en echtgenote Anna Beata Boers. Zij was dochter van Henri Marie Alexander Boers (1838 Breda -1885 Makassar) en Anna du Cloux (1842 Batavia-1912 Den Haag). Henri Boers vertrok in 1860 als 2e luitenant naar Indie en werd later agent van de Javasche Bank te Soerabaja.
Alle vier mijn opa’s en oma’s leven nog. Allemaal zijn ze opgegroeid in de Tweede Wereldoorlog. Twee van hen in Nederlands-Indië en twee van hen in Nederland. Uiteindelijk bracht de oorlog hen allemaal naar Den Haag. De stad waar ikzelf ook ben opgegroeid en waar ik woon. Via een reconstructie van hun levensbepalende jaren als puber tijdens en na de oorlog doe ik een ultieme poging ze beter te leren kennen. Ze beter te begrijpen. Ze nog één keer de vragen te stellen over de oorlogstijd die ik nooit heb durven stellen. Voordat het te laat is en dat onmogelijk zal zijn. Maar moet je wel willen weten wat nooit verteld wordt? Het Nationale Theater
Meer dan achthonderd inwoners geëvacueerd na vulkaanuitbarsting in Indonesië In de nacht van dinsdag op woensdag is de vulkaan Ruang, in het noordoosten van het Indonesische eiland Sulawesi, tot uitbarsting gekomen, waarop ongeveer achthonderd personen in de buurt werden geëvacueerd. Zo hebben de Indonesische autoriteiten woensdag bekendgemaakt. Gazet van Antwerpen
Tong Tong Fair De ticketshop voor 2024 is geopend! Toegangskaarten 64e Tong Tong Fair. Koop je e-tickets vooraf online in onze Ticketshop. Zo voorkom je teleurstelling aan de kassa als de Tong Tong Fair uitverkocht is. Er is geen voorverkoop van papieren toegangskaarten. Verschillende toegangsprijzen Afhankelijk van de dag waarop je de Tong Tong Fair wilt bezoeken, betaal je meer of minder voor een kaartje. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om te komen op een dag met een voordelig tarief (maandag 27 mei, dinsdag 28 mei). Wij hopen op deze manier de bezoekers beter te spreiden én breed toegankelijk te blijven.
Tijdelijke hulpkrachten gezocht. Het online sollicitatieformulier is geopend voor de 64e Tong Tong Fair. Heb je zin om ons te helpen, als betaalde of als vrijwillige kracht? Meld je dan z.s.m. aan op https://tongtongfair.nl/vacatures/.
Mail:
Zoals u in de bijlage kunt zien (deel van paspoort aanvraag), is er rechts een geboorte plaats aangeven. Ik kan naar beste kunnen de tekst niet lezen, en de mogelijke plaatsnaam nergens vinden. Het kan zijn dat die plaatsnaam niet meer bestaat. De vrouw om wie het gaat heet Pairah (paerah ?) en zij is mijn oma van moeders kant. Zij was gehuwd met de Nederlander Joseph Huberto Stuurman, die in Ned. geboren was. Stuurman kwam uit Nederland, hij huwde op Java Charlotte Christoffel (mogelijk Indische) geb. 1894 Salatiga. Uit dat huwelijk kwamen 2 kinderen. Stuurman huwde (klaarblijkelijk) voor een 2e keer, deze keer met de Javaanse vrouw Pairah, die door dit huwelijk de Ned. nationaliteit verkreeg. Hoewel haar geb.datum niet aangegeven is, wordt wel de geboorte plaats aangegeven. Uit dit huwelijk kwam o.a. mijn moeder voort (Salatiga 1933). De plaatsnaam die ik zoek bestond dus voor 1933. Een heel verhaal maar uiteindelijk gaat het mij nu om die plaatsnaam. Is er misschien iemand die deze tekst kan lezen, ontcijferen of nog beter, die misschien weet welke plaatsnaam hier wordt aangegeven.
Dan nog het volgende: oma huwde met Joseph Huberto Stuurman,, juist nu zij de Ned.nationaliteit heeft zou ik denken dat er ergens in Java bronnen zijn die dat huwelijk vermelden, bronnen die overlijden bevatten en geboorte
aktes van mijn o.a mijn moeder. Weet u of dat mogelijk is hoe ik dan bij die bronnen kom ?
Hoe gaat dat, de presentatie van je eigen boek doen? Ik moest iets zeggen bij de lancering van mijn biografie “De Atjeh-generaal. Het militaire leven van Frits van Daalen, 1863-1930.”
Nog voordat het boek in de winkels lag kreeg ik mails en reacties op de inhoud van dit boek. Dat gebeurt wel vaker. Maar deze keer was het anders. De mails waren anders, de opmerkingen op social media waren anders, er klonken bezwaren en zijn die terecht? Zo hoorde ik: “Je mag geen Indië zeggen dat is koloniaal, je moet zeggen vroeg-Indonesië dat is beter.” Ik dacht het niet. Want wanneer we het verleden willen begrijpen, moeten we de woorden uit dat verleden begrijpen. Dan moeten we terug gaan naar de tijd van toen, met de woorden die toen gebruikt werden. Ik schrijf daarom Indie: want zo heette Indië toen.
En daarbij komt iets anders: wie vroeg-Indonesië zegt, gumt daarmee ook een beetje het bestaan van Indie uit en daarmee de Indische cultuur. Is dat de bedoeling? Ik hoop het niet. Dagblad010
indisch en moluks immaterieel erfgoed : De laatste aanvraagronde voor stichting, vereniging en zzp’er is gesloten. Zie meer over een aantal ondersteunde projecten
de Volkskrant : Schrijver Alfred Birney, die voor De tolk van Java de Librisprijs kreeg, verdiept zich al zijn leven lang in koloniale en postkoloniale verhalen. Met de gebundelde stukken in zijn nieuwe boek Zwerfpost probeert hij het maatschappelijke debat vooruit te helpen
Alfred Birney (72) eindigt zijn net verschenen verzamelbundel Zwerfpost met een motie over de rijsttafel. Integraal afgedrukt. Als ‘samenvatting’ van het Kamerdebat op 14 juni 2023 over de Nederlandse koloniale oorlog in Indonesië. Een Kamerlid wilde vastleggen dat ‘woke’ de Indische rijsttafel niet racistisch mag noemen en dat het gerecht thuishoort op de lijst van Nederlands immaterieel erfgoed. Birney: ‘Dan ben je toch niet goed bij je hoofd?’ Schaterlach.
Wilt u graag een bloemstuk of krans laten leggen op het graf van uw dierbare, dan verzorgen wij dit graag voor u. U ontvangt na uiterlijk zes weken een foto van het graf met de bloemen. De foto’s worden altijd aan het begin van de maand verstuurd. Deze dienstverlening bieden wij aan op Militair Ereveld Grebbeberg, Nationaal Ereveld Loenen, de erevelden in Duitsland, Indonesië (op Java), Thailand, Myanmar, Hongkong, Singapore en Korea. Oorlogsgravenstichting
Theater de Garage – Theater Venlo:
Wat doet het met je als je één, twee of zelfs drie keer moet vluchten? Kan een mens zich hiermee verzoenen?
Bij dit docu-theater vormen de 33 interviews de basis. Deze hoogst persoonlijke verhalen geven een uniek beeld op de wereldgeschiedenis. In de voorstelling zijn live-muziek, dans, film en oral history verwerkt.
de Volkskrant: Haar sambal goreng udang peteh, garnalen met petehbonen, was ‘echt wáánzinnig’, volgens bewonderaars van Anita Boerenkamp. De chef van de Spandershoeve in Hilversum had geen koksopleiding, maar leerde het vak door op Java bij ‘de kokkies’ in de keuken te kijken.
Johnny Laporte (Medan, Sumatra 1952) is vooral bekend als leadgitarist van de Haarlemse bluesband Barrelhouse. Zondag 14 april komt hij om 15.00 uur naar De Alkenaer. rodi.nl
Het Nationale Theater: Nederland heeft Indonesisch leren koken met Beb Vuyks ‘Groot Indonesisch Kookboek‘, al meer dan 40 jaar hét kookboek over deze keuken. Minder bekend is het avontuurlijke leven dat Beb Vuyk (1905-1991) leidde. Als scherp criticaster van het koloniale bewind in Nederlands-Indië, als sympathisant van een onafhankelijk Indonesië en als persona non grata in naoorlogs Nederland.
IP2.0/Indische Kwestie heeft een scan van een brief uit 1953, waarin een woordvoerder namens de Indonesische ambassadeur het Indonesische standpunt over de KNIL-salarissen vermeldt: Indonesië heeft die salarisschulden niet overgenomen. IP2.0 heeft deze scan als bijlage van een brief gestuurd naar de VWS-commissie van de Tweede Kamer . Vanochtend 11 april was die commissievergadering en de brief is niet besproken,maar het zou wel impliciet in agendapunt 2 gezet zijn.
Als iemand Oost-Indisch doof is, mankeert diegene meestal niets aan zijn of haar gehoor. Integendeel zelfs. Het gaat hier om een klassieke uitdrukking, met als betekenis: doen alsof u het niet gehoord heeft, als iemand iets zegt of aan u vraagt. Hoe is deze uitdrukking de Nederlandse taal binnengekomen? MAX Vandaag
Historiek : Al in 1894 liet de Soesoehoenan van Surakarta een Mercedes komen uit Duitsland, via bemiddeling van het warenhuis Pröttel en Co. uit Soerabaja.
Hier werd in 1921 begraven Maria van Merkesteijn (1862 Pontianak-1921 Den Haag), dochter van de gouvernementsambtenaar Johannes Martinus van Merkesteijn (1822 Nijmegen-1890 Den Haag) en Fransina Wilhelmina Louise von Winckelman (1835 Pekalongan- 1921 Den Haag). In 1928 was overleden en bijgezet in dit graf haar echtgenoot Jan George Lodewijk van Houthuysen (1860 Batavia-1928 Den Haag), notaris te Semarang. Zoon van notaris Bertram Valentijn Houthuysen (1830 Breda- 1900 Garoet) en Emma Perrau(ca 1824 Benkoelen-
1895 Semarang). In 1933 kwam hier ter ruste Digna Jacoba Louisa Christina Houthuysen (1865 Pasoeroean-1933 Den Haag) zus van Jan George Lodewijk. In 1945 werd er plaats gemaakt voor Bertram Valentijn Emil Houthuysen Kerrebijn (1886 Pontianak-1945 Den Haag), adminstrateur van thee- en kinaonderneming Rongga bij Tjimahi. In 1931 kreeg hij vergunning bij zijn naam toe te voegen moedersnaam Houthuysen. Zijn ouders waren Helena Sophia Houthuysen (1863 Weltevreden-1942 Bandoeng) en de infanteriekapitein Willem Frederik George Lodewijk Kerrebijn (1852 Semarang-1901 Buitenzorg). Ook Helena Sophia was een zuster van eerder genoemde Jan GeorgeLodewijk. De naamgever van de Indische familie Kerrebijn was Hendrik Jacob Kerrebijn. Hij was geboren Hellevoetsluis in 1814 en werd directeur van de buskruitmolen te Bodjong nabij Semarang,
Een wildcamera op Java heeft onlangs een Javaanse neushoorn en haar kalf op beeld vastgelegd. Dat is bijzonder, want de soort is ernstig bedreigd. Naar schatting leven er nog maar enkele tientallen Javaanse neushoorns.
Zie filmpje bij NU.nl
Vrachtschip voor de rede van Ternate, met op de achtergrond
het eiland Tidore [TM/RV-6234-318]
Zo veel er inmiddels geschreven is over Ambon en Banda, zo weinig weten we van andere, veel grotere Molukse eilanden. Van Halmahera, met een bevolking van minder dan 100 duizend inwoners en een oppervlakte van 18 duizend km2 ongeveer half zo groot als Nederland, weten we over de oorlog niet veel meer dan de flarden informatie die de Geallieerden in Australië wisten te verzamelen door luchtfoto´s en getuigenissen van gevluchte inwoners.De Japanners, die dit gebied in 1942 bezetten, hadden weinig oog voor de bevolking. Naarmate de oorlog vorderde werd deze echter meer en meer ingezet bij verplichte werkzaamheden zoals groentenverbouw. In hoeverre de ‘Groot-Aziatische’ gedachte steun vond bij de bewoners is ons niet bekend, maar dat meerderen hun ongenoegen lieten blijken, is wel duidelijk. Java Post
Boek Verbannen van Java – verschijnt 15 april Verbanning was een vertrouwde strafmaatregel in het voormalig koloniaal Nederlands-Indië. In Verbannen van Java volgen we een aantal door de koloniale regering verbannen personen, tot aan hun eindbestemming. We ontdekken bijvoorbeeld een hoogbejaarde regent die ruzie kreeg met een Europese ambtenaar, een Arabier die verdacht werd van moord, een Javaanse boer die amuletten verkocht, een driftige militair, een aantal assertieve vrouwen, en een Javaanse officier van justitie die als klokkenluider optrad.
Temptation Island-deelnemer Merijn, deelde vandaag een ontroerend bericht op Instagram, waarin hij vertelde dat hij afscheid heeft moeten nemen van zijn vader. ‘Vaarwel lieve indo pa van me’ Op de aangrijpende foto zien we Merijns vader in het ziekenhuisbed liggen, terwijl Merijn zijn hand stevig vasthoudt. Bij dit droevige beeld deelt Merijn een liefdevolle boodschap.”Een dag waarvan je weet dat hij komt, maar je altijd in je hoofd uitstelt. Een dag die je niet wilt meemaken. Een dag die anders had moet lopen en niet op deze manier. 30/03 een zware hartaanval & 02/04 dinsdagmiddag 14:30 kreeg ik in de familiekamer te horen dat je niet meer redden was en de kabels eruit gingen. Je hebt nog volgehouden tot vroeg in de nacht en ik heb je laatste adem gevoeld en gezien op woensdag 3 april 00:50. Vaarwel lieve, drukke, feestende, gekke, zeer moeilijke indo pa van me.” ze.nl
Destijds gingen de DETA-jongens weg uit Indonesië, na een lange tijd van oorlog en Bersiap. Ze tekenden een contract met DETA, om te beginnen voor een jaar.
DETA-jongens, de uitdrukking klinkt zo onschuldig. Maar dat was het niet. Jaren geleden was ik op een bijeenkomst waar ik de jongens, inmiddels mannen op leeftijd, ontmoette. DETA betekent: Dienst Economische en Technische Aangelegenheden. We gaan naar Nieuw-Guinea. Dit artikel verscheen een hele tijd geleden in Moesson. Ik plaats het weer, in de hoop dat er verhalen en herinneringen van de toenmalige DETA-jongens boven water komen. Indische Schrijfschool
Calvin Verdonk maakt zich op voor zijn interlanddebuut. Niet namens Nederland, maar Indonesië. Stiekem droomt de verdediger van NEC al van het WK in 2026.
Dinsdagavond bracht VoetbalPrimeur dat Verdonk op het punt staat om de switch te maken naar Indonesië. “Het voetbal is groeiende in het land”, verklaart hij in gesprek met Voetbal International.(bron foto) “Ze zijn nog in de race voor het WK van 2026. Dat lijkt me prachtig om mee te maken. Stel je voor dat ze het halen. Sta ik ineens op het WK, haha. Daar had niemand op gerekend.”voetbalprimeur.nl
NRC :Acteur Rick Paul van Mulligen en cabaretière Nina de la Croix willen laten zien dat hun gezin met drie ouders net zo normaal is. Al bracht het intieme, betrokken co-ouderschap weer eigen moeilijkheden met zich mee. Wat ben je van elkaar als je samen twee kinderen krijgt, van elkaar houdt en intensief met elkaar optrekt, maar geen romantische relatie hebt? Acteur Rick Paul van Mulligen gaat steevast stamelen als hij aan onbekenden vertelt over cabaretière en trouwambtenaar Nina de la Croix. Ze is de moeder van zijn kinderen, zijn beste vriendin. Maar ze is niet zijn liefdespartner, want dat is acteur René van Bakel, de derde co-ouder in hun regenbooggezin.
Mail 1 Voor een geschiedkundig onderzoek ben ik op zoek naar de nabestaanden van Louis Hendrik Croes, geboren op 17 juni 1915 te Bandjarmasin. Hij was in Nederlands-Indië werkzaam bij de politie. Graag zou ik in contact komen met zijn familie. Mvg, Fredrik Willems
We hebben op de redactie een stagiaire die goed haar best heeft gedaan. Zij en haar ouders waren daar blij mee en dat begrijp ik. Hoe we er op kwamen, weet ik niet meer, maar ineens vertelde ze dat haar moeder een Indische achtergrond heeft. AD.nl
Parool: We beginnen maar meteen met het slechte nieuws: met de kwaliteit van de gemiddelde saté in Amsterdam is het bedroevend gesteld, vindt Vanja van der Leeden. Zij kan het weten: de chefkok heeft Indische roots en schreef onder andere het kookboek Indostok, het ultieme ABC van de lekkerste saté. Gelukkig weten ze bij deze vijf adressen wél hoe het moet.
In het kader van Houdjeerfgoedlevend.nl van het VFonds houdt Magda Wallenburg (foto arjati.nl) een presentatie over het Indisch cultureel erfgoed. Tijdens deze presentatie gaat zij in op vormen van materieel en immaterieel erfgoed en het belang van het borgen van dit erfgoed. Met een aantal persoonlijke objecten, probeert Magda het algemene verhaal tastbaar te maken. Na de presentatie gaan we uiteen in kleine groepen en kunnen we op een persoonlijke manier in gesprek te gaan. Ook is er ruimte om verhalen te delen aan de hand van een meegenomen voorwerp, dat herinneringen oproept aan de eigen Nederlands Indische geschiedenis. Magda Wallenburg is werkzaam als opleider Cultuurspecifieke Zorg en spiritueel begeleider bij Egala Zorg, locatie Raffy in Breda. Ze is tevens lid van de Raad van Toezicht van het Indisch Herinneringscentrum.
De leerlingen uit groep 8 van basisschool De Dijk in Den Helder kregen woensdag een interessante presentatie voorgeschoteld. Geboren Nieuwedieper André Schram vertelde de kinderen over de krijgsgevangeniskampen in Japan in de Tweede Wereldoorlog. Wat zijn verhaal extra bijzonder maakte, waren de persoonlijke anekdotes van zij inmiddels overleden vader. Regio Noordkop
Moesson facebook : Op 22 april is het vijftig jaar geleden dat Jan Boon overleed. U kent hem ongetwijfeld onder zijn pseudoniem Tjalie Robinson, want zo ging hij door het leven. Als Tjalie. Hij was ‘de stem van Indisch Nederland’. Hij maakte van het noodlijdende blaadje Onze Brug het succesvolle Tong Tong wat later door zijn vrouw Lilian Ducelle tot Moesson werd gedoopt. Hij was een van de initiatiefnemers van de Pasar Malam, tegenwoordig de Tong Tong Fair en gerund door zijn kleindochter Siem
Parool : Lang was illustrator, ontwerper en kunstenaar Max Kisman totaal niet geïnteresseerd in zijn Indonesische roots. Nu eert hij in het Centraal Museum in Utrecht zijn grootmoeder met de tentoonstelling Kuspinah – Ik heb alleen jouw naam – Ik heb alleen jouw naam. ‘Mijn vader en zijn zus werden naar Nederland gestuurd.’
Stichting Indische Ouderenraad Haarlem (SIOH) heeft een Indische woongroep met 27 levensloopbestendige appartementen, een ontmoetingsruimte en een oosterse tuin gerealiseerd. De woongroep heet ’Lieflijk Indië’ en bestaat uit 27 appartementen, een ontmoetingsruimte en een tropische tuin. Wat ons bindt is het verlangen naar een plek waar we elkaar kunnen ontmoeten, herinneringen ophalen, genieten van vertrouwd gezelschap en elkaar kunnen ondersteunen. SIOH
Potjo Potjo in Santa Susanna. Honderden Molukkers en Indische mensen uit Nederland gaan jaarlijks naar Spanje om samen deze Indische linedance te dansen. Pet Holman en Marjo Peppelaar maakten er een film over. bndestem.nl
NOS: De Javaanse en Balinese tijgers werden respectievelijk in 2008 en 2013 uitgestorven verklaard, waardoor alleen de Sumatraanse ondersoort overbleef.
In 2017 was er een korrelige foto. Twee jaar later was het een haar. Twee voorzichtige aanwijzingen die erop zouden wijzen dat de Javaanse tijger dan misschien toch niet is uitgestorven. En genoeg aanleiding voor Indonesische natuurbeschermers om meer bewijs te vinden dat de soort nog steeds in het wild voorkomt.
www.museumsophiahof.nl:
Documentaire, aansluitend Q&A en nagesprek met Frans Leidelmeijer.
Op donderdag 25 april 2024 organiseren wij in samenwerking met kunstexpert Frans Leidelmeijer de vertoning van zijn nieuwe documentaire Kruisbestuiving/Pembauran 2.
Na Kruisbestuiving 1, de documentaire die handelde over de invloed van de Indonesische cultuur op de Nederlandse architectuur en toegepaste kunst 1890-1940 gaat Kruisbestuiving 2, Pembauran in het Bahasa Indonesia over de architectuur en toegepaste kunst die Nederlandse, Indisch-Nederlandse en Indochinese architecten in voormalig Nederlands-Indië creëerden in de periode 1900-1940.
Meer dan 100 jaar geleden werd dit graf aangelegd en zo te zien was de grafplaat in 2011 vernieuwd. Hier werd begraven Willem Pilgrom Dirk de Wolff van Westerrode (1857 Koudum-1904 Weltevreden, Batavia). Zoon van de arts Reinier Christoffel Willem de Wolff van Westerrode en Maria Rosina Meinsma. Willem was gouvernementsambtenaar. O.a assistent resident en bestuurder in de pandhuisregie. In 1882 huwde hij te Tjilatjap met Therese Adolphine du Perron (1862 Tjilatjap-1931 Den Haag), dochter van Pieter Johannes du Perron (1830 Magelang-1899Tjilatjap) en Henriette Geertruida van de Poel (1840 Pekalongan-1875Tjilatjap). Pieter was verzekeringsagent, consul voor Frankrijk en oudoom van de schrijver du Perron . Het zal wel Therese zijn die haar zus Louise Marie Melanie du Perron (1865 Tjihapit-1913 Den Haag) bijzette in dit graf. Haar echtgenoot Emile Constant (ca 1855 Semarang -1911 Den Haag)was voorgegaan. Emile was ambtenaar bij het Binnenlands Bestuur, werd assistent-resident en daarna resident van Kediri. Zoon van de Franse soldaat Pierre Elie Constant (1820 Parijs -1890 Semarang) en Frederike Maria Vriese. (ca 1840-1900 Salatiga), gehuwd 1859 in Semarang. Eugenie Marie Louise du Perron was in 1934 de derde zus hier ten ruste gelegd. Ze was geboren 1864 in Tjilatjap, aldaar gehuwd met Simon Eduard Toens (1861 Schoterland-1938 Hilversum). employée van de Factorij der Nederlandsche Handel-Maatschappij . Zoon van de banketbakker Sybrand Toens en Sieverdina van Rensen. Marie Henriette de Wolff van Westerrode, dochter van Willem Pilgrom en Therese was geboren in 1884 te Karang Kobar en overleed in 1945 te Meester Cornelis in het kamphospitaal Sint Vincentius, overgebracht vanuit het jappenkamp Tjideng. Ze huwde te Weltevreden in 1905 met Emile Willem Philippus Nittel, geboren 1874 Den Haag, daar begraven in 1958. Zoon van de koopman Vincenz Josef Nittel en Maria Jacoba de Weyer. Willem vertrok eind 1895 naar Indië voor een betrekking als bestuursambtenaar. Later was hij lange tijd employée van de pandhuisdienst te Weltevreden. Vermoedelijk was hij als burger in een jappenkamp. In dit graf kwamen ook Johan Nittel (1910 Batavia-1995) en echtgenote Carla Wiggelendam (1919 Roermond-1996). Johan was zoon van Emile Willem en Marie Henriette. Hij volgde de middelbare school in Nederland. Ook academisch onderwijs in de Rechten en Wijsbegeerte, en deels voor de Wijsbegeerte in Duitsland en Frankrijk gestudeerd. In 1939 terug naar naar Indie voor functie bij de Dienst der Volksgezondheid. 1942 krijgsgevangen gemaakt, heeft Birma-Siam overleefd. 1948: docent te Makassar en daar augustus 1950 vertrokken naar Nederland wegens gevechten. Later adviseur van het ministerie OKW in Den Haag. Als laatste werd bijgezet J.M. Nittel (1949 Makassar-2011 Leiden) Haar doopnamen zouden Johanna Maria kunnen zijn naar haar grootmoeder Wiggelendam-Boonzaijer, maar ze werd Kiki genoemd . Ze was arts.
In Kumpulan Bronbeek aan de Velperweg 147 in Arnhem verzorgt Jan Brokken zondag 7 april een concertlezing over zijn Indië-trilogie. Met medewerking van pianist Tobias Borsboom. ‘De Kampschilders’, ‘De Tuinen van Buitenzorg’ en ‘Mijn kleine waanzin’ van Brokken lezen als een trilogie. Ze gaan over zijn ouders die in het voormalige Indië in een jappenkamp hebben gezeten en over zijn eigen jeugd na de oorlog. Arnhemse Koerier
Database Nederlandse dwangarbeiders Birmaspoorweg: Deze database met 17.866 namen is samengesteld op basis van research van Henk Beekhuis en aanvullende gegevens. De betekenis van de afkortingen is Army (A), Navy (N) en Airforce (AF). D (died) staat voor ‘overleden’.
De paardenjongen was soms een jongen, soms een man. Hij zorgde voor het paard van de officier en daardoor ook een beetje voor de officier. Hij was dus de militaire paardenoppasser. Dat kon goed gaan, zo’n contact. Misschien verliep het zelfs harmonieus, want er bestond een zekere wederzijdse afhankelijkheid tussen de officier en de paardenjongen. Dan moet je elkaar kennen en idealiter vertrouwen. Maar iets als geldgebrek maakt veel lelijk, en dat gebeurde ook hier. In de oude Indische pers vond ik heel wat klachten van officieren – aan hoor en wederhoor deed men niet zo – en rekenvoorbeelden. Indische Schrijfschool
Luister De Indische podcast : Indisch inburgeren in Amerika (slot). Aflevering 8 en tevens slot van de serie Inburgeren in Amerika. In 2023 reisden we af naar Californië en Oregon om kennis te maken met een aantal Indische emigranten van het eerste uur. Onder hen Max Lokollo (Batavia, 1936), hij woont nu in Ripon, nabij Sacramento.
Verslag en beelden: Ellen Woensdag 27 maart 2024 vond bij De Vries Van Stockum de boekpresentatie plaats van Birney’s nieuwste boek ‘Zwerfpost (tussen oost en west)’ plaatst. De inleiding is geschreven door Gustaaf Peek, maar helaas was hij door ziekte verhinderd. Rebecca Wilson van uitgeverij de Geus las een verkorte versie van de inleiding voor. Volgens Peek is Zwerfpost een soort autobiografie. Tussen de onderwerpen door zorgde Michael, de zoon van Alfred Birney, voor het muzikale gedeelte. Het interview met Birney werd gedaan door Ad Kieboom. Uiteraard was er gelegenheid tot het laten signeren van het boek, onder het genot van een hapje, drankje en praatje. Zie de foto’s en filmpjes
UItgever De Geus Alfred Birney verdiepte zich een leven lang in koloniale en postkoloniale romans, geschiedenisboeken en nieuwsbronnen in schrift, beeld en geluid. Zwerfpost is zijn persoonlijke selectie uit wat hij daar gedurende 25 jaar over schreef: artikelen, blogposts, columns, essays, kritieken, lezingen, studies, schetsen, schotschriften, reisverslagen en portretten van onbekende schrijvers met afwijkende geluiden over Oost versus West.]
Lekker eten, muziek van de Rolero’s en Wieteke van Dort als speciale gast. Zo vierde de Nijmeegse afdeling van stichting Pelita zaterdag het 25-jarig jubileum. Maar het was tevens een afscheid. De hulporganisatie voor Indische ouderen sluit nu de eerste generatie Indische Nederlanders uitsterft. gelderlander.nl
met o.a. een lezing van Nancy Jouwe, een interview met Eric de Vroedt en scenes uit de theatervoorstelling Nina Bobo 3: Siepa van Koen Verheijden bibliotheekdenhaag.nl
denhaagcentraalnet: Het Haagse slavernijmonument komt waarschijnlijk niet recht tegenover museum Escher in het Paleis te staan. Een andere plek op het Lange Voorhout is in onderzoek.
In het Paasweekend opent het tropische dierenpark Taman Indonesia in Kallenkote weer voor het eerst dit jaar haar poorten voor de bezoekers. Er is deze winter keihard gewerkt aan een aantal nieuwe attracties. Het kraton wordt op Goede Vrijdag officieel geopend: een bijzonder, blauw, kinderpaleis van de Sultan van Solo!
NIEUW: het kraton van Solo: een kinderpaleis met wayangtheater
Naast het kraton van Solo bevindt zich de jungle waar kinderen zelf in het schaduwtheater het verhaal van het hertje Kantjil kunnen spelen. Aan de andere zijde is er een batik atelier waar workshops gehouden worden. Van Goede Vrijdag tot en met Tweede Paasdag zijn er allerlei activiteiten, zoals verkleden als prins of prinses, schaduwtheater, workshop wayangpoppen maken en als spetterende afsluiting van het Paasweekend een Indonesische dansvoorstelling met een echte hofdans van het Kraton (paleis) van Solo
Bekijk een aantal dossiers van engelandvaarders online bij het nationaal archief of direct naar de pagina index. 11% van hen heeft een Indië-achtergrond.
Een van de meer dan 2100 (dus ca 230 met Indië-achtergrond) was Oscar Louis Drijber. Zie hier bij het nationaal archief zijn dossier. Wikipedia: Drijber kreeg zijn opleiding op de KMA in Breda en diende in het Nederlandse leger tijdens de meidagen van 1940. Daarna weigerde hij de erewoordverklaring te tekenen en werd hij krijgsgevangen genomen. Hij verbleef in Oflag VI A Soest, Oflag VIII C Juliusburg en Oflag IV C Colditz. (ontsnapte daar). Via Zwitserland bereikte hij Engeland, waarna hij een commandotraining kreeg. Hij werkte voor de Netherlands Forces Intelligence Service en werd naar Australië gestuurd. Hij was betrokken bij diverse commandoacties achter de Japanse linies in Nederlands-Indië.
Het Nationale Theater: 1935, Hotel der Nederlanden in Batavia, Nederlands-Indië. De Indische familieband Brown’s Sugar Babies maakt zich klaar voor de grote finale van het jazzconcours. De feestzaal stroomt vol, maar backstage gaat er van alles mis. Een van de zangeressen is haar stem kwijt. De drummer moet last minute vervangen worden. En het jongste zusje van de familie is al dagen zoek. Ondertussen wemelt ‘t in het hotel van de meest schimmige figuren. Terwijl de problemen zich razendsnel opstapelen, zet bandleider Kurt alles op alles om zijn show te redden. Lijst waar en wanneer te zien.
Ontdek onze geschiedenis
Live komend najaar
Op dit moment werken wij hard aan de realisatie van het online platform Ons Land. Dit doen wij in samenwerking met WO2NET en de Koninklijke Bibliotheek middels het Programma Indisch Erfgoed Digitaal (PIED).
Met PIED worden Indische collecties gedigitaliseerd en beschikbaar gesteld, zodat je straks via één centrale website kunt zoeken naar de Indische geschiedenis van jouw voorouders. Dit Indisch erfgoed heeft betrekking op iedereen met wortels in voormalig Nederlands-Indië, die zelf of wiens voorouder(s) door oorlogsgeweld en naoorlogse ontwikkelingen tot 1968 naar Nederland zijn gekomen. Indisch Herinneringscentrum
15:00-17:00, Culemborg, Havendijk 1. MADUA Utrecht richt zich op de Indische en Molukse generaties. Met haar interactieve theatervoorstellingen brengt ze theater dichter bij de mensen en tracht hiermee het Indische/Molukse gevoel zichtbaar te maken. De theatervoorstelling “Iedereen Potjo Potjo!” staat symbool voor de verbinding van de emoties van de verschillende Molukse generaties. Op het podium delen drie mensen, Moluks en Indisch, hun gezamenlijke geschiedenis, maar… loopt de overeenkomst hier wel zo synchroon? culemborgsecourant.nl
Mail van Erik Michels: Woensdag j.l. is ten behoeve van mijn vader C.J. Michels, het Mobilisatie-Oorlogskruis – postuum- aan mij uitgereikt. Omdat ik veronderstel dat meerdere nabestaanden van oorlogsgetroffenen uit de Japan-tijd respect en waardering van Nederland voor hun ouder op prijs stellen, stuur ik je hierbij ten faveure van hen de betreffende informatie door.
Kijk hier The Explainers ON TOUR #1: Museum Gouda – Koninklijke Kunst & Kolonialisme | The Explainers #6 – Decolonizing Gender Identity | Filmvertoning Nusa Ina | Kopi Kecil Krea Spesial: Melati Kransen | Klub Film: Kruisbestuiving 2 Pembauran 2 Java| Roemah Papoea #5| WereldReis | ONS LAND
* Dossiers Englandvaarders online. 11% heeft Indië-achtergrond * Radio-interview over discriminatie Aziatische Nederlanders * Interview Alex en Eddie van Halen uit 1979 * Zwerfpost, nieuw boek van Alfred Birney * De Late Late Tante Beb Show. Ode aan Beb Vuyk, * over zorg- en hulpverlening aan mensen met een achtergrond in Nederlands-Indië * wandeltochten van Koloniaal erfgoed te voet
rodi.nl: Bibliotheek De Plataan was zaterdag opnieuw het hart van Indisch Vlaardingen, bij de presentatie van het 2e deel van de ‘Nederlandsch-Indische SpraakWatervalletjes’ op de ‘Indische Sooskofiie’. De Moluks-Nederlandse presentatrice Inge Dümpel hield eerst een interview met de Vlaardingse dichters Lily Touwen.
Deze 97-jarige overlevende van de Jappenkampen, is tot ‘sterrenstatus’ gerezen door haar deelname aan de documentaire ‘Als ik mijn ogen sluit Leven met de Japanse kampen’. Niet alleen speelt zij met haar gedicht ‘Ontheemde’ een belangrijke rol hierin, het gedicht wordt ook naar het Engels vertaald voor de Internationale Engelstalige versie van de documentaire, die recent in voorpremiers ging in de ‘Eye’ in Amsterdam en binnenkort op tv te zien zal zijn. Inge las hierna de brief voor van oud-minister Bot waarin hij zich excuseerde voor zijn afwezigheid
Op vrijdag 12 april presenteert Vilan van de Loo haar nieuwe boek ‘De Atjeh-generaal’ bij De Vries Van Stockum in Den Haag. In dit boek belicht zij het leven van Frits van Daalen en zijn controversiële rol in de koloniale geschiedenis. devriesvanstockum.nl
Meer informatie en bestellen bij uitgeverij Prometheus
De Nederlandse dichter Robin Block is de winnaar van de Herman de Coninckprijs voor poëzie. ‘Handleiding voor ontheemden’ gaat over zijn zoektocht naar zijn Indonesische voorgeschiedenis. VRT NWS
Zie de film. Het fragment begint na 13.57 minuten. Verliezend finalist Susan is trots op Heel Holland Bakt-deelname: “Mijn Indische oma heeft het me geleerd”Hoewel uitschakeling een paar keer op de loer heeft gelegen, heeft Susan het tot de finale van Heel Holland Bakt geschopt. Daarin heeft ze het afgelegd tegen Aruna, maar Susan kijkt vol trots terug op haar deelname. In Tijd voor MAX vertelt ze kort over haar belevenissen in de tent Bron foto : Zie video op youtube
Tijdens de Tweede Wereldoorlog stelde Mies Walbeehm haar huis Reinkenstraat 19 open voor ondergedoken Joden. Door een inval van de Sicherheidsdienst (SD) kwam hier in de nacht van 22 op 23 maart 1943 een einde aan. Via de gevangenis in Scheveningen en Kamp Westerbork werden de Joodse onderduikers uiteindelijk gedeporteerd naar concentratiekamp Sobibor. Daar vonden zij allemaal de dood. Mies Walbeehm werd in de Scheveningse gevangenis verhoord en gefolterd duinoord-denhaag.nl
Francina Maria Louisa Storm van ’s Gravesande was de eerste in dit graf van 1908 te Den Haag. Dochter van o.a. assistent-resident te Palembang Frans Johan Pieter Storm van ’s Gravesande (1812 Demaray, Guyana – 1875 Batavia) en Maria Louisa Catharina Wittenrood (1822 Batavia – 1897 Batavia) Moeder van Frans was een voormalige slavin te Guyana. Maria Wittenrood heeft in opeenvolgende lijn 3 generaties voormoeders te Java. Francina kreeg 5 kinderen en ging april 1888 naar Nederland met vijf kinderen en haar echtgenoot……. Johannes Henricus Pannekoek, geboren 1844 te Zutphen en in 1917 bijgezet in dit graf. Hij zeilde in maart 1852 met zijn moeder Nicolette Adeline Henriette Wilhelmine van der Linden (1821 Amsterdam -1877 Batavia) naar Indië, waar zijn vader Jan Johan Pannekoek (1821 Zutphen-1876 Batavia) reeds anderhalf jaar werkte te Batavia als employée van de posterijen. Johannes groeide op te Batavia, werd lid van de Raad van Indië, en in 1890 te Nederland kreeg hij officieel ontslag. Nicolette Adeline Henriette Wilhelmine was een dochter van Francina en Johannes. In 1913 veranderde ze haar naam naar ’s Gravesande Pannekoek. Samen met haar zus Maria Louisa Catharina. Nicolette was geboren in 1873 te Batavia en overleed 1 april 1945 in Den Haag. Haar broer Goverdus Henricus werd schrijver . In 1928 werd zijn naam wettelijk gewijzigd naar ’s Gravesande Pannekoek
Beata van Helsdingen-Schoevers (1886-1920) is op 21 januari jarig. Ik moet zeggen: het is haar geboortedag. Maar in mijn hoofd vier ik een verjaardag. Ze verdient dat wij haar naam nog kennen. — Kort na de kennismaking schreef haar aanstaande Jacques van Helsdingen aan zijn vader: ‘Béa heeft een Indisch uiterlijk, al is het nog de vraag of zij Indisch bloed in zich heeft.’ Die vraag heeft hij haar vermoedelijk nooit gesteld. Want zij wilde niet Indisch zijn, niet zo gezien worden en dat Indisch uiterlijk heette een Italiaanse teint. Dat was 1908. Indische Schrijfschool
Dit keer staat deze bijeenkomst van Pelita volledig in het teken van de melati. Samen zullen we vilten melatibloemen maken voor de kransen die tijdens de herdenkingen in Den Haag, op Bronbeek en op een Indonesisch ereveld zullen worden gelegd.
Voor elke krans, met een doorsnede van 80 cm, hebben we minimaal 1000 bloemen nodig. Alle materialen zijn aanwezig en worden door Nationale Herdenking 15 augustus 1945 ter beschikking gesteld. Stichting Pelita verzorgt de koffie/thee met spekkoek en KOO kunstonderwijs organisatie begeleidt de bijeenkomst.
Ruim een op de drie mensen met een Oost- of Zuidoost-Aziatische achtergrond heeft recent discriminatie ervaren in Nederland. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van het ministerie van Sociale Zaken. Een belangenvereniging is blij met de erkenning van het maatschappelijk probleem.
—
Mensen met een Zuid- of Zuidoost-Aziatische achtergrond waren vaak niet meegenomen in onderzoeken. Nu blijkt dat Nederlanders met bijvoorbeeld roots in Indonesië en de Molukken op straat of in het openbaar vervoer worden geconfronteerd met racistisch of discriminerend gedrag. NU.nl
Jan Folkerts sprak met IGV: “Er was een oud en al bekend verhaal in mijn eigen familie dat de overgrootvader van mijn grootmoeder in 1823 in Veendam wilde trouwen, maar daarvoor geen toestemming kreeg, omdat hij niet wist wie zijn ouders waren en waar en wanneer hij exact geboren was. Hij was op zeer jonge leeftijd als kindslaaf geroofd in de Indische archipel.
—Van Surabaya reisde Muntinghe met mijn voorvader naar Bordeaux en van daar naar Fontainebleau en Parijs en tenslotte naar Veendam, waar hij werd opgenomen in het huishouden van Muntinghes ouders.Ik vroeg me toen af hoe gewoon het eigenlijk was dat nog in 1810 een Nederlandse officier een zeven- of achtjarige jongen meenam naar Nederland, die hij daarvoor op Java gekocht had. Zo kwam ik terecht bij een nog veel bekender familielid van de luitenant kolonel, zijn achterneef Herman Warner Muntinghe (1773-1827), in zijn tijd een beroemd man, maar inmiddels bijna vergeten,
—
Muntinghe was de grondlegger van de negentiende-eeuwse koloniale staat in Indonesië. Hij was de verbindende figuur tussen de Nederlandse, de Franse, de Britse en opnieuw de Nederlandse periode op Java tussen 1806 en 1827, want hij was vrijwel steeds de belangrijkste adviseur van de Indische regering. Zowel Daendels als Raffles beschouwden hem als een onmisbare figuur”
IGV: Maarten Fornerod talks about how European archives and DNA can be used to trace Indonesian family history, connect Indonesia and Belanda and make the world a smaller place. March 8, 2024 at the at the history department of the UGM (Universitas Gazah Mada), Yogyakarta, Indonesia, host Dr. Agus Suwignyo.
Op 7 maart heeft groep 7/8 van de school met de Bijbel uit Nieuwer ter Aa een bezoek gebracht aan de tentoonstelling WereldReis in het Indisch Herinneringscentrum (IHC) in Den Haag. Het bezoek werd gefinancierd door het Project Educatie Indië WO2 –Stichtse Vecht met subsidie van het ministerie van VWS. Gastdocenten Leo Bloemhard en Herbert Steffin, die eerder dit jaar al een gastles op de school hebben verzorgd, begeleidden de kinderen. VARnws Stichtste Vecht
Groene Amsterdammer :‘Ja, maar’, zegt een van de vrouwen in de documentaire Als ik mijn ogen sluit. ‘Er was altijd een ja, maar…’ Als haar moeder iets over haar oorlogservaringen probeerde te vertellen, werd ze steevast in de rede gevallen. ‘Ja maar, bij ons…’ En dan zweeg ze weer. Er was geen ruimte voor haar verhaal, want het was elders altijd erger. ‘Niemand deed dat, erover spreken’, zegt een andere vrouw. ‘Je werd hier de mond gesnoerd.’ Weer een ander geeft aan dat ze nu voor het eerst iets over haar verleden vertelt, ze was altijd in de zwijgende massa ondergedoken. Er is ook zo veel leed in de wereld, nu bijvoorbeeld met de vluchtelingen. Wat is mijn verhaal nu waard, had ze altijd gedacht.
In Als ik mijn ogen sluit van Pieter van Huystee praten ze wel, de vrouwen die als kind of tiener tijdens de Tweede Wereldoorlog in een jappenkamp zaten. Ze zijn inmiddels rond de negentig, maar ondanks decennialang zwijgen staat de oorlogstijd in hun geheugen gegrift.
indebuurt.nl: Dit jaar bestaat Indonesisch Restaurant Toko Frederik (eigen foto boven) in Den Haag veertig jaar. Het oudste restaurant van de wijk heeft niet alleen heerlijk Indonesisch eten, maar ook mooie plannen. Eigenaren Elly Thoral en André Groot Bluemink vertellen er alles over. Zie ook googlestreetview
Schil de zoete aardappelen en snijd ze in blokjes. Zet ze onder met water en sojasaus. Breng de aardappelen aan de kook, laat ze garen op een zacht vuurtje en giet ze af.
Maak ondertussen de paprika-tomatenchutney. Fruit in een scheutje olijfolie de look, gember, ui, chilipeper, komijn en kaneel aan. Voeg de tomatenblokjes en stukjes paprika toe samen met de saffraan, suiker en het sap van een limoen.
Laat het geheel een paar minuutjes stoven op een zacht vuurtje zodat alle smaken zich goed kunnen vermengen. Roer vervolgens de zoete aardappelblokjes onder de paprika-tomatenchutney.
Snijd de tempeh in blokjes en bak ze krokant in een scheutje olijfolie. Werk het stoofpotje af met groene kruiden en serveer samen met de tempeh.
Stichting Indisch Erfgoed:
Tussen 1945-1965 kwamen er 300.000 tot 450.000 Indische Nederlanders naar Nederland, maar ook gedemobiliseerde Molukse KNIL-militairen en Chinezen die geboren en getogen waren in Nederlands-Indië (Peranakan).
Echter kort na de Tweede Wereldoorlog had Nederland andere problemen waarvoor oplossingen moesten worden gezocht, dan de opvang van deze repatrianten. Goed bedoeld bedacht de Nederlandse overheid en ambtenaren op het ministerie van Maatschappelijk Werk dat de repatrianten zich moesten aanpassen aan de Nederlandse normen en waarden.
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
Het archief van Indisch4ever is best wel te filmen !!
......................................
.......... Bekijk ook de archipelsite met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. !
Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel